- qara pul
- 【名】銅貨､ 銅銭[ﾄﾞｳｶ､ ﾄﾞｳｾﾝ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qara pul
Look at other dictionaries:
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — I (Bakı, İsmayıllı, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Şamaxı) xuruş (plovda). – Aşın qarasınnan da qoy özünçün, utanma, öz öyündü (Bakı) II (Mingəçevir) adambaşına bölünmüş torpaq sahəsi III (Zəngilan) 12 dərz (taxıl). – İrəcəb bugün iki qara… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girmək — f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir. C. M.. <Mərcan bəy:> A gədə, qoçaq, mən səni çağırmayınca sən bu otağa girmə! Ü. H.. Bağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şahı — is. <fars.> köhn. Beşqəpiklik qara pul (adətən saylarla). Abbasını bəyənməyən beş şahı çıxardar. (Ata. sözü). <Hacı Qara:> Bu kasad bazarda mənim bir şahı qazancım yoxdur, abbasını haradan alıram?. . M. F. A.. <Mərcan bəy:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda — sif. 1. Həcmcə, ölçücə, boyca kiçik, balaca. Xırda boy. Xırda əl. Xırda həb. Xırda daş. – . . Zeynal özü ilə ancaq xırda bir dəftərçə götürdü. . B. Bayramov. // Addım haqqında. Əlində qəhvəyi rəngli kiçik redikul, xırda və yeyin addımlarla gedən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
al — 1. 1. sif. Qırmızı. Al bayraq. Al qan. Al şəfəq. – Al yanaqların sanasan ki, qızılgül xərməni; Tər zənəxdaninə baxdıqca cünun eylər məni. M. P. V.. Sənə al don yaraşır, niyə qarə geymisən sən; Məgər aşiqin ölübdür, sənə bu əza neçindir? S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iri — sif. 1. Həcmcə, ölçücə, cüssəcə böyük, yekə; cüssəli, həcmli. İri qazan. İri bədən. İri əl. İri uşaq. İri fındıq. – <Xanım> uzun, mütənasib boylu, sağlam bədənli, iri qara gözlü bir qadın idi. H. N.. <İzzət qarı və Qumru> obaya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kağız — is. 1. Üzərində yazı yazılan, yazı çap edilən, rəsm çəkilən, yaxud başqa məqsədlər üçün işlədilən, ağac kütləsindən və s. dən hazırlanan xüsusi material. – Pul qalmadı, baxmışam hesabə; Getdi qələmə, kağız, kitabə. M. Ə. S.. Susuram önündə o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayırmaq — f. 1. Bütöv halda olan şeyi parçalamaq, yaxud onun bir hissəsini götürmək, qoparmaq. Yumurtanın sarısını ağından ayırmaq. Sümüyü ətdən ayırmaq. Maddəni tərkib hissələrinə ayırmaq. 2. Əlaqəsini kəsmək, rabitəsini kəsmək, bir birindən uzaqlaşdırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
